Dit zijn de 17 laureaten van Lens op de Mens 2021

Op deze pagina presenteren we alle winnende beelden van het openluchtfotofestival Lens op de Mens 2021. Bij elk beeld geven twee juryleden, de Britse fotograaf Jim Lowe en de Belgische Caroline Alida, een kort commentaar. Tussendoor vertelt juryvoorzitter Johan Brouwers hoe hij en zijn medejuryleden de inzendingen hebben beoordeeld.

Zowel bij de amateurfotografen als bij de beroepsfotografen heeft de jury Goud, Zilver en Brons toegekend, alsmede een aantal Eervolle Vermeldingen. Daarnaast zijn er drie speciale awards, één voor de meest beloftevolle jonge fotograaf van onder de dertig jaar en één voor bijzondere creativiteit. De derde speciale award is voor de foto die de impact van de coronapandemie op ons dagelijks leven het meest treffend weergeeft.

“De esthetische kwaliteit van deze geslaagde beelden, vooral van de winnende, trok mijn aandacht als jurylid. De eenvoudige compositie in de foto van Jef De Puydt creëert een visueel sterk en in het oog springend stuk beeldende kunst.” (JL)

“Een intrigerende foto. Je weet niet of het geliefden zijn, of een troostend gebaar door de tweede, grotere persoon. De protagonisten zijn anoniem gebleven, met uitzondering van die ene hand, met een ring aan de duim. Sterke uitvoering.” (CA)

“De uitdrukking in het gezicht van de man is zeer krachtig. Deze wordt nog versterkt door de compositie die de gebruikelijke regels voor portretfotografie doorbreekt, waarbij de geportretteerde over zijn schouder naar de camera kijkt. Toch werkt het goed bij dit uitstekende portret.” (JL)

“Ongewone compositie, net vooraleer de man het beeld ‘uitwandelt’, richt hij nog eens zijn blik op de fotograaf en zo ook op ons, als toeschouwer. Je voelt je ‘betrapt’. Sterk beeld. Technisch goed uitgevoerd.” (CA)

“De dichte uitsnede door Janet Haines trekt de aandacht van de kijker naar het prachtig belichte portret van het meisje met het interessante haar. De hele focus van dit beeld gaat naar de doordringende ogen van het meisje die terug lijken te staren naar de kijker. De compositie wordt versterkt door de schuine hoek van de schouders van het model. Het is echter de kwaliteit van de huidtinten, in combinatie met de uitstekende belichting en compositie die van deze foto een waardige bronzen winnaar maken.” (JL)

“Niettegenstaande de ogen op een evenwichtige derde lijn zitten, is het een dynamische foto. De perfecte belichting (Rembrandt-licht gecombineerd met een subtiel backlight), de schuine opwaartse lijn van de schouder en de krappe uitsnit intensifiëren de blik.” (CA)

Twaalfhonderd foto’s in Pelt

“Het aantal inzendingen voor de derde editie van Lens op de Mens overtrof alle verwachtingen. Dit maakte de taak van de jury extra zwaar”, vertelt Johan over de selectie van de winnende beelden die deze maanden op het openluchtfestival te zien zijn. Net geen duizend foto’s online beoordelen betekent immers dat hij vele uren voor het computerscherm moet doorbrengen.

Uiteindelijk selecteerde de jury 830 foto’s voor de tentoonstelling. Samen met de inzendingen van enkele fotoscholen, de laureaten van 2019 en de gastfotografen worden er tot eind september in de straten en op de pleinen van Pelt zo’n 1200 foto’s tentoongesteld. Het festival telde ondertussen al vele duizenden tevreden bezoekers. De kwaliteit van de ingezonden foto’s is hoog en ook de gasttentoonstellingen worden met veel lof onthaald.

“De compositie van deze foto breekt met de regels van derden. Het gezicht en de ogen zijn van de camera afgewend, maar het werkt nog steeds als een krachtig portret.” (JL)

“Vanuit de borstkas tot over de langgerekte hals krijgt de oppervlakte van de huid de aandacht. Dan pas zie je bij de afgewende blik de sereniteit in het gezicht. Wat een nonchalant portret lijkt, is tot in de puntjes top. Prachtige weergave van de tinten tot in de textuur van het zwarte jasje.” (CA)

“De fotografe heeft een emotioneel portret gemaakt van een vrouw met een droevige uitdrukking die tegen de muur leunt en van de camera wegkijkt. Als kijker word ik aangetrokken tot dit suggestieve beeld, omdat ik het verhaal achter zo’n sterke foto wil weten.” (JL)

“De afgewende blik van de vrouw en haar houding doen vermoeden dat ze iets ergs meegemaakt heeft. Alle licht is op haar gericht, en toch ontgaat de inrichting van het sobere kamertje je niet. Haar voorlopig veilige stek?” (CA)

“Het jonge meisje op de foto heeft zeer expressieve ogen, die de aandacht van de kijker trekken. De belichting is subtiel en ingetogen, wat heel goed werkt bij dit portret.” (JL)

“Een kinderportret? Jawel van een klein meisje met vragende kijkers en onschuldige blik. Maar dan die houding: de armen gekruist, zoals bij een volwassen vrouw om de borsten te bedekken, de verstrengeling van de lange haren, de gestifte lippen … Er schuilt een contradictie in waardoor het een heel fascinerend portret geworden is.” (CA)

Beoordelingscriteria bij Lens op de Mens

‘Deelnemen is belangrijker dan winnen’ is een mooie gedachte, maar wat als je meer wilt? “Een van de voornaamste adviezen die ik kan geven bij het selecteren van je foto’s voor wedstrijden en kwalificaties is: wees meedogenloos voor jezelf”, geeft Johan mee. “Alleen het beste mag goed genoeg zijn.” Maar ja, wat betekent dat, het beste? Daarvoor is het belangrijk om op de hoogte te zijn van de criteria waaraan een goede wedstrijdfoto moet beantwoorden. Waar houdt een jury rekening mee bij het beoordelen van uw foto’s? Brouwer geeft een viertal punten die voor de jury van Lens op de Mens belangrijk zijn: impact op de kijker, visie van de fotograaf, technische uitmuntendheid en compositie.

Voor de juryvoorzitter van het openluchtfotofestival is het een belangrijke troef als beelden een verhaal vertellen. “Als ze een emotie opwekken en net dat tikkeltje extra vertellen over het onderwerp. Of juist vragen oproepen die de kijker zelf mag invullen. Maar in dit alles heeft de jury uiteraard het laatste woord.”

“De creativiteit van het picturale ontwerp, met het meisje dat naar het midden van dit visueel krachtige winnende beeld leunt, is wat de aandacht van de kijker vasthoudt. Het tegengewicht van de twee figuren in de verte werkt heel goed in deze compositie.” (JL)

“Deze foto roept een groot gevoel van vrijheid op, er gaat een fascinatie van uit. Hoe loopt het af met het evenwicht van het meisje? En onwillekeurig wijst ze ook naar de voetgangers in de verte, die ook een rol spelen in de opbouw van dit beeld. Het lijkt wel een fotocollage, maar dan een zeer goede!” (CA)

“Dit prachtige portret heeft iets etherisch en mystieks. De belichting is prachtig en complementeert de zachte teint en het haar van het meisje. De uitdrukking van het model is grillig en sterk en houdt de aandacht van de kijker vast in deze charmante foto.” (JL)

“Donkere tonen vragen dat je beter kijkt, langer ook. Dan zie je dat de jonge vrouw je aanstaart, ze neemt geen pose aan. De glans op haar linkeroog, waarin je de weerspiegeling van de lichtbron ziet, leidt naar haar oorhangertje aan de rechterzijde van haar gezicht. Zelfs in de onderbelichting kan je mooi de plooien van haar bloes volgen. Prachtig schilderachtig beeld.” (CA)

“De eenzame figuur, die zo nietig lijkt in het omringende droge landschap, creëert een intrigerende en visueel interessante compositie, vooral met het model exact in het midden van de foto. Een eenvoudig idee, maar het werkt hier wel goed.” (JL)

“Dronefotografie wordt ingezet voor landschappen of om een massa mensen te volgen in hun verplaatsingen. Om één enkele mens in beeld te brengen, is een minder evidente toepassing. Hier zien we de leegte rond één enkel figuurtje, de gebarsten aardkorst als contra tegenover de gladde huid van de naakte vrouw. Niettegenstaande de afstand bedekt zij toch haar naaktheid voor het allesziende oog van een drone.” (CA)

“De persoonlijkheid van het model komt echt tot uiting in dit portret en de fotograaf heeft een kenmerkende stijl. De foto straalt schoonheid en emotie uit en de belichting is uitstekend.” (JL)

“Een eenvoudig maar perfect uitgevoerd portret. Alle tonaliteiten van het zwart wit zijn aanwezig, onderstreept door een getinte ondertoon. Maar de kracht van dit portret ligt bij de directe blik van deze vrouw die de fotograaf op het ‘juiste’ moment heeft vastgelegd.” (CA)

“Hetzelfde kan gezegd worden van dit portret van Eric Greif. Ook hier komt de persoonlijkheid van het model goed tot uiting en de fotograaf toont een eigen stijl. De wat droeve blik van het meisje geeft het portret een aura van schoonheid en emotie. De belichting is uitstekend.” (JL)

“Een sterk beeld van een fragiele, jonge vrouw, benadrukt door de krappe uitsnit, de belichting, het kanten bloesje en haar houding. Enkel de lippen die heel centraal in de foto staan, zijn ietsje bijgewerkt. Er gaat een natuurlijke kracht uit van deze foto.” (CA)

“De humor in deze foto is erg leuk, vooral de uitdrukking van het jongetje. Hij is zo geconcentreerd aan het typen dat hij zich niet bewust lijkt van de fotograaf en de camera. De timing van de fotograaf is perfect. Hij maakte deze foto op het juiste moment. Het zachte hoofdlicht houdt vervolgens de aandacht van de kijker op het gezicht van het jongetje gericht.” (JL)

“Mooi in scène gezette foto. Alle attributen liggen op de juiste plek en vormen de omkadering van het hoofdonderwerp: een schrijver die volledig opgaat in het typen van teksten. De fotograaf heeft de juiste blik van het jongetje dat hier aan het acteren is, gecapteerd.” (CA)

“Een prachtig belicht portret van een jong meisje. Het zachte hoofdlicht van links geeft haar gezicht een aantrekkelijke vorm en het delicate invullicht aan de rechterkant is voldoende om het profiel van het meisje te versterken. Haar ogen trekken de aandacht van de kijker naar het middelpunt van de compositie en haar uitdrukking is delicaat en krachtig tegelijk.” (JL)

“Dit zelfzekere, jonge meisje staat op de drempel van het vrouw-zijn. Alle elementen in dit beeld spreken in die richting: zwarte kant, dieprode besjes, subtiele maquillage. De zachte uitlichting suggereert sensualiteit. Prachtige tinten, alles is top.” (CA)

“De keuze van het camerastandpunt maakt dit beeld zo visueel krachtig en de belichting is uitstekend. De meeste mensen zouden nooit op het idee komen om een jongetje onder deze hoek aan het schoolbord te fotograferen, maar Filip Santens heeft een prachtig beeld gemaakt van wat eigenlijk een heel eenvoudig onderwerp is.” (JL)

“Het vogelperspectief, de dynamische opwaartse diagonale kijklijn die de verbinding maakt tussen klein jongetje en opvallende letters in de tegenovergestelde hoek, geven dit beeld een bijzonder suggestieve kracht. Het zwart wit onderstreept nog eens deze essentie.” (CA)

“De doordringende ogen die recht in de camera staren trekken de aandacht naar zich toe. Het eenvoudige, directe, maar mooi gecontroleerde licht dat van opzij komt in een hoek van ongeveer 45 graden, laat de musculatuur en de huidtextuur van het model heel goed uitkomen. De handen klemmen zich samen waardoor de blik van de kijker naar het belangrijkste element van de compositie wordt geleid, namelijk de ogen.” (JL)

“Een low-key dat bijna een bi-chromie kon zijn. Het wit van de ogen en de vingertoppen vangen de aandacht. Het horloge, aan de donkere zijde van de foto, krijgt net voldoende licht om ‘aanwezig’ te zijn. Enkel het kettingslotje aan de linkerzijde van de wang had niet mogen zichtbaar zijn.” (CA)

“De verbeeldingskracht en de hoeveelheid techniek die nodig zijn om dit humoristische kunstwerk te maken, zijn opmerkelijk. Elk element waaruit deze foto is opgebouwd is zorgvuldig uitgedacht en uitgewerkt met veel aandacht voor details zoals de richting van het licht uit het raam en de schaduwen in het geheel van de foto.” (JL)

“De scherpe belichting vanuit de tv benadrukt de wanorde in deze aftandse woning en de leegheid in de ziel van de man. En toch is het geheel van de foto niet zo depri. Het licht maakt een opwaartse diagonale lijn. Het contrast met de koele wintersfeer buiten, doet de rommelige situatie binnen nog aanvaardbaar worden.” (CA)

“Dit is echt een sterk en ontroerend beeld, vol zachte emotie getoond door het paar op de foto. De belichting is zacht en zorgvuldig gekozen. Het koppeltje gaat helemaal in elkaar op en is zich niet bewust van de aanwezigheid van de camera, wat in situaties als deze aantoont dat de fotograaf een uitstekende verstandhouding heeft met zijn onderwerp.” (JL)

“Een tedere dichtheid van twee geliefden, alsof het mondmasker er niet was. Natuurlijk kan je er niet naast kijken. Wellicht is dit een huwelijksfoto midden in een lock-down.” (CA)