Review Nikon D810: verbeterde resolutiekampioen

De Nikon D810 is een vernieuwde versie van de succesvolle D800. Hij behoudt dezelfde resolutie maar bevat tal van kleine verbeteringen. Om hem uitgebreid aan de tand te voelen, trokken we ermee naar het Peak District, een uitgebreid natuurgebied in het midden van Engeland.

De D800 en het zustermodel D800E waren de eerste fullframecamera’s met een resolutie van 36 megapixel. De D810 vervangt beide, en bevat – net als de D7100 en D5300 – geen laagdoorlaatfilter (lowpassfilter). Zo’n filter dient om de kans op moiré te verkleinen, een lelijk patroon dat ontstaat door interferentie tussen fijne structuren in je onderwerp en het pixelraster van de sensor.

Tegenwoordig is het mogelijk om moiré al te lijf te gaan tijdens de jpeg-beeldverwerking in de camera, of in nabewerking in Lightroom of andere raw-converters. Daardoor verdwijnt de opdeling tussen D800 (met laagdoorlaatfilter) en D800E (zonder laagdoorlaatfilter). Door het ontbreken van dat filter moet de D810 de maximale scherpte uit de nieuwe beeldsensor kunnen halen.

De nieuwe sensor heeft een groter gevoeligheidsbereik, van ISO 64 tot 12.800. Het bereik is nog uitbreidbaar tot ISO 32 aan de onderzijde en ISO 51.200 aan de bovenzijde, maar daarbij is de beeldkwaliteit niet gegarandeerd.
 

Verschillen D810 en D800

Zet de D810 naast de D800, en het wordt zoeken naar verschillen. Een paar bedieningselementen hebben een ander plaatsje gekregen; zo kreeg de instelling voor lichtmeetmethode (matrix, centraal, spot) nu een knopje op de linker bovenzijde in plaats van een stroeve schakelaar aan de achterzijde. Op de achterkant kwam er een I-knop bij die snel toegang geeft tot menu-instellingen, maar de bestaande Info-knop bleef – verwarrend genoeg – behouden.

Onder de motorkap zijn er meer verschillen met de voorganger. Geen wereldschokkende nieuwigheden, maar kleine verbeteringen die de D810 wat veelzijdiger maken dan de D800(E). Een welgekomen toevoeging is de ‘Group AF’-autofocusinstelling die debuteerde op de D4s. Hierbij werken vijf aangrenzende AF-punten samen om de scherpstelling vast te leggen. In continumodus maakt de D810 vijf beelden per seconde, tegenover vier bij de voorgangers. Er is een nieuwe lichtmeetmethode die voorkomt dat hooglichten uitbranden – die zal van pas komen in zeer contrastrijke situaties, denk aan een zanger of actrice in een volgspot voor een donkere achtergrond. En in die setting is het ook mooi meegenomen dat de D810 minder lawaai maakt wanneer de spiegel opklapt; de gedempte Quiet-modus werkt nu bovendien ook bij reeksopnames (drie beelden per seconde).

Andere verbeteringen mikken op de videofielen: een hogere framerate (maximaal 60 fps in full HD-resolutie), wat voor vloeiender beelden zorgt; de mogelijkheid om tegelijk op een geheugenkaart en (via HDMI) op een extern apparaat op te nemen; en een nieuwe Picture Control die een contrastarm beeld vastlegt, zoals gebruikelijk bij professionele post-productie voor video.

Onbekende parel

Voor deze test van de D810 trok ik naar het Peak District, het eerste Nationaal Park van Engeland. Het Peak District ligt tussen de steden Manchester, Sheffielf en Derby en is een populaire bestemming voor dagtrips vanuit die steden. Vanuit België is de streek vlot bereikbaar dankzij de rechtstreekse vluchten van BMI Regional van Zaventem naar East Midlands. Wie vliegangst heeft, raakt er met de Eurostar en de trein naar Derby die vanuit St Pancras vertrekt, of met de eigen wagen en de ferry naar Hull.

Het landschap van het Peak District is minder dramatisch dan het bekendere Lake District in Cumbria, maar heeft heel wat fotografische troeven. Een eerste indruk kan je opdoen in de Peak District Photography Gallery in Bakewell, een dorp dat de ideale uitvalsbasis is om het 1.437 km² grote Nationaal Park te verkennen.
 

Geologisch bestaat het Peak District uit twee grote delen. De zuidelijke White Peak wordt gekenmerkt door brede, groene valleien die uitgesleten werden uit de erosiegevoelige kalksteen. De noordelijke Dark Peak bestaat vooral uit ‘gritstone’, een hard en donker type zandsteen. Hier vind je steile kliffen, uitgestrekte heidevelden en drassige veenlandschappen. De Great Ridge, een makkelijk bewandelbare bergkam tussen de 517 m hoge Mam Tor en de 476 m hoge Lose Hill, loopt tussen beide delen.

Even veranderlijk als het landschap is het Engelse weer. Tijdens de trip (eind augustus) stond een shoot bij zonsondergang op de klif Derwent Edge op het programma, begeleid door de lokale fotograaf Andrew Yu. Tijdens de beklimming was de lucht donkergrijs en regende het pijpenstelen. Toen rond zonsondergang de zon onzichtbaar bleef, keerden we op onze stappen terug. Plots merkte Andrew een opening in de lage bewolking die ons een paar minuten zonlicht zou geven. Tijd om een statief op te stellen was er niet; ik kon nog net een 2 stops grijsverloopfilter uit mijn rugzak grissen om voor de lens te houden (over de waarde van grijsverloopfilters bij landschapsfotografie schreef Bart Heirweg in Shoot 19). Het resultaat is het openingsbeeld bij dit artikel.

Midden in de beschermde landschappen en natuur liggen dorpjes die ook heel wat fotografisch interessante onderwerpen te bieden hebben. Voor liefhebbers van geschiedenis en architectuur zijn er Haddon Hall, een van de best bewaarde middeleeuwse landhuizen in Engeland, en het beter bekende Chatsworth House, eigendom van de hertogen van Devonshire en decor voor meerdere films, zoals The Duchess. Tijdens ons bezoek vond daar de Chatsworth Country Fair plaats, een jaarmarkt die 60.000 bezoekers trekt en heel wat fotografische opportuniteiten bleek te bieden.
 

Prestaties

Bij dit artikel tonen we enkele van de honderden foto’s die we met de D810 hebben gemaakt. Recht uit de camera (jpeg, Large) vertaalt de hoge sensorresolutie zich in scherpe beelden met bijzonder veel detail. Hier en daar is in fijne structuren moiré te merken, maar in raw-formaat laat zich dat probleemloos verwijderen met de Moiré-borstel in Lightroom. De D810 levert al een puik dynamisch bereik, maar als het verschil tussen schaduwen en lichtste delen te groot is, lukt het in nabewerking erg goed om nog detail uit de schaduwen te recupereren.

Bij hogere gevoeligheden presteert de D810 beter dan zijn voorgangers. Op 3.200 ISO is er amper ruis te zien; de interne ruisonderdrukking in Nikons jpeg-formaat veroorzaakt slechts een minimaal verlies aan scherpte. Bij raw-nabewerking kun je zelf de balans zoeken tussen ruis en scherpte.

De hondenrennen, allerhande paardrijwedstrijden en een heus riddertoernooi tijdens de Chatsworth Country Fair gaven me de kans om het vernieuwde autofocussysteem te testen. De scherpstelling bleek snel en betrouwbaar, en ook de AF-tracking om bewegende onderwerpen te volgen brengt het er zeer behoorlijk van af. De Group AF maakt het makkelijker om onderwerpen te volgen die onvoorspelbaar bewegen. De D810 is geen zuivere sport- of actiecamera zoals de D4s, maar kan zeker gebruikt worden voor die onderwerpen.

Nikon voegde een small raw-bestandsformaat toe aan de D810, waarbij bestanden van 9 megapixel vastgelegd worden. Als je de maximale resolutie niet nodig hebt, houd je zo kleinere bestanden over die sneller verwerkt kunnen worden. Zelf vind ik de sprong van 36 naar 9 megapixel erg groot; ik had graag ook een medium raw van 18 megapixel gezien.
 

De conclusie

De D810 is een verbeterde versie van de D800(E), en bewees zich in de test als een uitstekende allroundcamera met prima beeldkwaliteit. Met name de betere prestaties bij hoge gevoeligheden en de Group AF zijn welkom.

Na deze test introduceerde Nikon de D750, die op papier een goed alternatief voor de D810 lijkt voor wie de hoge resolutie van 36 megapixel niet nodig heeft.

Specificaties Nikon D810

Prijs: 3.199 euro
Resolutie: 7.360 x 4.912 pixel
Sensor: CMOS, 24 x 35,9 mm
Lensvatting: Nikkor
Cropfactor: geen
Gevoeligheid: ISO 100-12.800 (uitbreidbaar tot 51.200)
Opnamestand: P/S/A/M

Dit artikel werd mogelijk gemaakt door de steun van BMI Regional, VisitEngland en Visit Peak District & Derbyshire.

[extern_gallery urls=”http://cdn.minoc.com/zd_images/2014/52/141215_webruis.jpg||http://cdn.minoc.com/zd_images/2014/52/141215_webd8102470front.jpg||http://cdn.minoc.com/zd_images/2014/52/141215_webd810doubleslot.jpg||http://cdn.minoc.com/zd_images/2014/52/141215_webd810top.jpg||http://cdn.minoc.com/zd_images/2014/52/141215_webaftracking.jpg||http://cdn.minoc.com/zd_images/2014/52/141215_webdetail.jpg||http://cdn.minoc.com/zd_images/2014/52/141215_webzwartwit.jpg||http://cdn.minoc.com/zd_images/2014/52/141215_webpeakdistrict-409-bewerkt.jpg” caption=”De bibliotheek van Chatsworth House, het landgoed van de hertog van Devonshire. Ik gebruikte het houten hek dat de openstaande deur versperde als statief. Op 3.200 ISO is er amper ruis te zien; de interne ruisonderdrukking voor Nikons jpeg-formaat veroorzaakt slechts een minimaal verlies aan scherpte. (f/8, 1/3, ISO 3.200, 35 mm)||De D810 is een verbeterde versie van de D800(E).||De D810 heeft een slot voor CompactFlash- en een voor Secure Digital-geheugenkaarten||Een paar kleine wijzigingen tegenover de D800/800E: de instelling voor lichtmeetmethode kreeg een knopje linksboven, en de knop voor bracketing verhuisde daardoor naar de voorkant.||Hondenwedstrijd op Chatsworth Country Fair: de hond moet een prooi uit de rivier halen en naar zijn baasje apporteren. De AF-tracking slaagt er prima in om bewegende onderwerpen te blijven volgen. (f/2.8, 1/2.500, ISO 250, 200 mm)||Engels longhornrund in Hope Valley. Door de afwezigheid van een AA-filter kan de D810 de maximale resolutie van de sensor benutten; elk haartje wordt letterlijk haarfijn afgebeeld. (f/3.5, 1/1.500, ISO 200, 70 mm)||Grafmonument van Robert Manners, Lord Haddon (1885-1894), de jonggestorven zoon van de hertog van Rutland. Zijn moeder ontwierp dit grafmonument voor de kapel van Haddon Hall. Opname met Picture Control Monochroom. (f/2, 1/160, ISO 800, 50 mm)||Het landschap van het Peak District is minder dramatisch dan het bekendere Lake District in Cumbria, maar heeft heel wat fotografische troeven.”]