Massatest: Videosoftware voor je films

Om je ruwe opnames af te werken tot een pracht van een film, heb je videobewerkingssoftware nodig. We bekijken zeven kandidaten waarmee je goed een filmpje kunt monteren.

Of je nu een kort filmpje van je laatste vakantie wil monteren, dan wel een hele speelfilm: zonder sofware kom je er niet. Er is keuze genoeg, van gratis of goedkope programma's voor beginners en amateurs tot peperdure paketten voor profs. Wij beperken ons tot software voor de betere amateur en semi-prof.

Welke eisen stel je zelf?
Met alle beschikbare videobewerkingspakketten kan je een filmpje monteren. Of een videobewerkingspakket geschikt is, hangt af van de eisen die je er zelf aan stelt. En die kunnen behoorlijk subjectief zijn. De een wil zoveel mogelijk snelheid, de ander wil zoveel mogelijk functionaliteit, terwijl voor een derde de prijs van doorslaggevend belang is.

Geen enkel videobewerkingspakket is perfect. Elk pakket heeft zijn plus- en minpunten. De ervaring leert dat als je kunt leven met de minpunten van een pakket, je plezieriger monteert. En dat is heel belangrijk. Want videobewerken kost veel tijd en elke ergernis leidt af van het maken van een goed filmpje. En dat is toch waar het uiteindelijk allemaal om draait.

In onze test hebben we vooral gekeken naar de functies die nodig zijn om op een effectieve en simpele wijze een zo goed mogelijk inhoudelijk videofilmpje te monteren met titels en geluid. Die belangrijke functies hebben we onderverdeeld in drie hoofdrubrieken: Importeren en organiseren, Montage en Exporteren.

Importeren en organiseren

De eerste fase van het monteren van een videofilm bestaat uit het importeren van video, audio en afbeeldingen. De meest voorkomende bestandsformaten worden door elk pakket ondersteund. Dat is echter niet het geval voor opnames met een resolutie van 1.920 x 1.080 met vijftig frames per seconde (fps), terwijl toch nagenoeg elke nieuwe camera dit formaat ondersteunt.

Een videoproject telt al gauw honderden videoclips. Enige structuur is dan geboden om de juiste clips snel te kunnen terugvinden. Elk pakket biedt de mogelijkheid om videobestanden te organiseren op basis van een mappenstructuur. Deze wijze van organiseren is afdoende als je de videobestanden eenmalig gebruikt, bijvoorbeeld om een vakantiefilmpje te monteren. Wil je videobestanden vaker gebruiken, omdat je compilaties wilt maken, promo’s of een archief wilt opbouwen, dan is enige vorm van classificatie noodzakelijk.

De simpelste vorm van classificeren is commentaar toe te kennen aan de clip op basis van inhoud. Als je dat consequent doet, kan je naderhand zoeken op kernwoorden, om specifieke clips snel terug te kunnen vinden in je totale collectie. De beperking van het geven van commentaar is de projectgebondenheid. Start je een nieuw project, dan is al het ingevoerde commentaar weg.

Een uitgebreidere manier van classificeren, die projectonafhankelijk is maar wel pakketafhankelijk, is door videoclips te taggen en te waarderen. Taggen is het systeem waarbij je zelf gekozen kernwoorden koppelt aan videobestanden (vergelijk het met het toekennen van sleutelwoorden in Adobe Lightroom).

Dat is zeer handig en kan je uren zoekwerk schelen als je op zoek bent naar een heel specifiek shot. Bij het waarderen van videoclips ken je een sterwaardering toe aan een clip op basis van kwaliteit. Op die manier kan je met een druk op de knop een selectie maken van je beste filmopnames.

Monteren

Ook het monteren verloopt in alle pakketten nagenoeg identiek; je plaatst de gewenste clips in de gewenste volgorde op een tijdlijn, snijdt ze waar nodig bij (trimmen) en voegt dan effecten, overgangen, titels en dergelijke toe.

Het selecteren van beelden voor je montage doe je in de bronmonitor. Door het plaatsen van in- en uitpunten markeer je dat deel van een videoclip dat je wilt gebruiken en plaats je dit daarna op de tijdlijn. Bij langere clips is het heel goed mogelijk dat je meerdere delen wilt selecteren. Als je die individuele delen wilt opslaan als aparte clips moet je er subclips van maken. Dat heeft als grote voordelen dat je die clips kunt classificeren en later kunt hergebruiken.

Tijdlijnmonitor
De clips die op de tijdlijn staan, worden weergegeven in de tijdlijnmonitor. Bij een aantal pakketten is de bronmonitor tevens de tijdlijnmonitor. Dat kan, maar het werkt rustiger en prettiger als die twee monitoren tegelijkertijd kunnen worden weergegeven. Want doordat je de beelden op de tijdlijn gelijktijdig kunt zien met die van de bronmonitor, kan je sneller betere keuzes maken voor het plaatsen van in- en uitpunten, zodat beeldwisselingen (de overgang van de ene naar de andere clip) beter verlopen.

Staan de videoclips eenmaal op de tijdlijn, dan kan je in elk pakket zonder problemen de volgorde daarvan nog aanpassen. Daarna start je met het trimmen van de clips om de beeldwisselingen te optimaliseren. Het uitgangspunt daarbij is dat de kijker niet in de gaten heeft dat er van beeld wordt gewisseld.

Titels en geluid
Als de basis van je videofilm staat, kan je aan de slag met titels en geluid. In elk pakket kan je titels maken. Toch viel het ons tegen dat er maar twee pakketten zijn die je ook de optie bieden om vormen te gebruiken om achtergronden te kunnen maken voor een titel, waardoor je kunt voorkomen dat deze wegvalt in het videobeeld. Het alternatief dat je dan hebt, is een kleur matte te gebruiken en die op maat te snijden voor de achtergrond van de titel, maar dat kost meer tijd.

Voor het werken met geluid is het makkelijk als het pakket over een audiomixer beschikt. Intuïtief weet iedereen dan direct welke schuif in de mixer moet worden gebruikt om de audio van een bepaald spoor te beïnvloeden.

Elk pakket in deze test is in staat om zowel het geluid van individuele clips als van individuele audiotracks aan te passen. Opmerkelijk is dat niet elk pakket beschikt over een mastervolumeknop. Hierdoor is het onmogelijk om het volumeniveau van alle gecombineerde audiotracks bij elkaar, te kunnen beoordelen. Eventuele vervormingen van het geluid door een te hard volumeniveau is in die pakketten alleen te constateren door het geluid af te spelen.

Exporteren

Het is prettig als je veel zelf mag bepalen bij de export, want dan kan je voor elk apparaat kwaliteit leveren.

Om je videoproject te delen, moet je het exporteren in het gewenste formaat. Het goed exporteren van video is niet eenvoudig. Natuurlijk kan je gebruikmaken van de standaard templates, maar die leveren niet altijd het beste resultaat.

Het is dus belangrijk dat je de optie hebt om de exportparameters te kunnen instellen, zodat je video op elk apparaat waarop deze wordt afgespeeld er goed uitziet. Biedt het pakket je de optie om die instellingen op te slaan in een template, dan is dat mooi meegenomen, want dat scheelt je veel tijd als je veel exporteert.

Conclusie

De meeste pakketten verschillen in de totaalscore niet veel van elkaar. Cyberlink Powerdirector, Adobe Premiere Elements en Magix Video deluxe bieden minder geavanceerde functies voor het monteren van video dan de overige kandidaten uit de test.

Daarentegen hebben ze wel het voordeel dat ze door deze beperkte functionaliteit, makkelijker zijn om ze onder de knie te krijgen als je een simpel filmpje wilt maken.

Van de Nederlandstalige pakketten scoort Pinnacle Studio net iets beter dan Cyberlink Powerdirector, Adobe Premiere Elements en Magix Video deluxe. Dit pakket overtreft de concurrenten door een uitstekende bibliotheek en uitgebreide montagemogelijkheden op de tijdlijn, maar scoort veel minder op het onderdeel exporteren.

De twee Engelstalige pakketten Grass Valley Neo en Sony Vegas Movie Studio onderscheiden zich door hun uitstekende montagemogelijkheden, gecombineerd met goede prestaties en kwaliteit in de export.

Het pro-pakket Final Cut Pro X is een buitenbeentje in de test, maar door zijn aantrekkelijke prijs een aanrader voor Mac-gebruikers.