Test: Canon EOS 6D Mark II

De EOS 6D Mark II is het nieuwe ‘instapmodel’ bij de full-framecamera’s van Canon. Wat heeft hij meer te bieden dan de originele 6D uit 2012?
Met de EOS 6D presenteerde Canon op de Photokina-beurs in 2012 zijn eerste full-framecamera voor de gepassioneerde hobbyfotograaf. De richtprijs van een goede 2.000 euro was een stuk lager dan die van de professionele EOS 5D-familie, al bleef het een forse investering.
Vijf jaar later is er een opvolger voor de 6D. De EOS 6D Mark II kreeg in de eerste plaats een gloednieuwe beeldsensor – uiteraard in full-frameformaat, dus met dezelfde afmetingen als het filmnegatief van weleer. De sensor heeft een resolutie van 26,2 megapixel, en overtroeft daarmee de 20,2 megapixel van de oorspronkelijke 6D. De sensor heeft een ruimer gevoeligheidsbereik, van ISO 100 tot ISO 40.000 in normale omstandigheden. Dat is zowat één stop beter dan de 6D, die tot ISO 25.600 gaat. Gekoppeld met Canons meest recente beeldprocessor, de Digic7, is de 6D Mark II ook beter geschikt om sprintjes te trekken: hij schiet aan 6,5 frames per seconde (tegen 4,5 voor de 6D) en houdt dat tempo gedurende 21 (in raw-formaat) dan wel 150 (in jpeg) opeenvolgende opnames vol.

Bouw en bediening

 
Aan de buitenkant is er niet zo veel veranderd ten opzichte van de originele 6D. Dat is een goede zaak voor wie de upgrade naar de nieuwkomer overweegt: bijna alle knopjes staan waar je ze verwacht. De 6D Mark II is kleiner en lichter dan de professionele EOS 5D, maar ligt goed in de hand. Wie graag een forsere camera heeft om zware telelenzen beter in balans te houden, kan de optionele batterijgrip aanschaffen. De body is stof- en spatwaterdicht afgewerkt en wordt dus niet bang van een paar regendruppels.
Links bovenaan, naast de heldere en grote zoeker, staat het instelwiel voor de opnamemodus. Naast de verwachte automatische modus, sluitertijd- en diafragmakeuze en manuele modus kun je ook twee eigen instellingen programmeren, bijvoorbeeld voor je favoriete instellingen voor studiowerk. Voor beginnende gebruikers zijn er scènepresets gebruiken en Canons ‘Creatief automatisch’ modus, waarbij je een ‘sfeer’ zoals Soft, Warm of Intens kiest voor je foto. In de andere opnamestanden kan je het uiterlijk van je foto’s aanpassen met de beeldstijlen (Auto, Standaard, Portret, Landschap, Gedetailleerd, Neutraal, Natuurlijk, en Monochroom). Je kunt ook drie eigen beeldstijlen met je eigen instellingen voor scherpte, contrast, verzadiging en kleurtoon instellen.
Aan de rechterbovenkant zit een monochroom statusscherm. Ervoor staan knopjes om de autofocusmodus, transportmodus, gevoeligheid en lichtmeetmethode te kiezen; nog verder naar voor vinden we een instelwiel, de ontspanknop en net als op de EOS 80D – een knop om de focuszone te kiezen.
Wat de 6D Mark II mist in vergelijking met de 5D Mark IV is een joystick om snel het focuspunt te kiezen. Daarvoor moet je op dit toestel ofwel de vierwegsknop ofwel het achterste instelwiel gebruiken, wat ik zelf minder handig vind.

Het aanraakgevoelige scherm van de 6D Mark II kan uitklappen en roteren. Daardoor kun je de camera laag tegen de grond zetten en met Live View je kader bepalen, en dan door op het scherm te tikken het focuspunt kiezen – erg handig voor bijvoorbeeld macrofotografie. Je kunt de aanraakbediening ook gebruiken om cameramenu’s in te stellen en om door je foto’s te swipen.
De 6D Mark II heeft een enkel slot voor een SD-geheugenkaart. Het heeft geen zin om een kaartje met de snelle UHS-II standaard te gebruiken, want de 6D Mark II gebruikt de oude en tragere UHS-I standaard.
Verder heeft de camera WiFi, NFC en Bluetooth aan boord. Met de bijhorende Canon app op je smartphone kun je de ontspanner vanop afstand bedienen en opnames bekijken en downloaden. Net als de originele 6D bevat de Mark II een gps-ontvanger; als je deze inschakelt, wordt de geografische locatie waar je een opname maakte mee weggeschreven in het fotobestand.

Autofocus

Zoals een klassieke spiegelreflexcamera is de EOS 6D Mark II uitgerust met een autofocussysteem met een aparte autofocusmodule in de camerabody. Deze bevat 45 autofocussensoren, en dat zijn allemaal kruissensoren die contrast zowel in horizontale als verticale richting kunnen onderscheiden. Dat is een hele vooruitgang tegenover de originele 6D, die het met 11 autofocussensoren moet stellen. Een beperking is wel dat alle 45 focuspunten erg centraal in het frame liggen. Wil je scherpstellen op een onderwerp dat uit het midden van het frame zit, dan moet je eerst scherpstellen en dan de compositie maken. Het autofocussysteem van de 6D bleek in onze test snel en accuraat voor statische onderwerpen; de 6D Mark II is dat ook bij bewegende onderwerpen.
Schakel je over naar Live View, dan heeft de 6D Mark II een hele rij streepjes voor op zijn voorganger. De nieuwe sensor gebruikt namelijk Canons Dual Pixel CMOS AF technologie, waarbij elke pixel helpt bij de scherpstelling. Daardoor verloopt de scherpstelling bij Live View en tijdens filmen sneller en vloeiender dan bij het oudere systeem op de originele 6D. Je kan op het scherm een persoon aantikken die je wil volgen tijdens het filmen, en de camera blijft er op scherpstellen.

 
Over video gesproken: anders dan de EOS 5D Mark IV kan de 6D Mark II niet filmen in de ultrahoge 4K-resolutie; je bent beperkt tot Full HD (1080p) aan 60 frames per seconde. Wel kan de camera een kant-en-klare time-lapsevideo afleveren; je hoeft allen het gewenste interval en het gewenste aantal frames in te stellen.

Prestaties

 
We konden de 6D Mark II testen samen met Canons EF 24-105 mm f/4 objectief. Die combinatie ligt prima in de hand en is voor een hele reeks onderwerpen geschikt. Voor opnames in jpeg-formaat gebruikte ik de autotmatische instelling voor beeldstijl, waarbij de camera op basis van de scène zelf de optimale instellingen voor kleurverzadiging, contrast en opscherping toepast. In de meeste gevallen levert dat een zeer goed resultaat op, met levensechte kleuren en veel detail. De lichtmeting werkt goed – maar in contrastrijke scènes moet je wel uitkijken voor overbelichting in de helderste delen. Ik gebruikte hier -0,3 tot -0,5 stops belichtingscompensatie.

 
De 6D Mark II slaagt er zeer goed in om ruis bij hoge gevoeligheden in te tomen. Tot ISO 3.200 gaat de scherpte nauwelijks achteruit; vanaf ISO 6.400 worden fijne details wat zachter en de kleuren wat fletser, maar tot ISO 12.800 zijn de resultaten prima bruikbaar tenzij je er posters mee wil printen. In raw-formaat geeft de 6D Mark II nog heel wat speelruimte om schaduwen op te helderen.
De EOS 6D Mark II is een prima keuze voor wie een full-framecamera overweegt. Dankzij het betere autofocussysteem is hij voor meer toepassingen geschikt dan zijn voorganger. Zelfs in Live View en tijdens het filmen stelt hij snel scherp en blijft hij bewegende onderwerpen goed volgen. Meer dan de hogere resolutie is dat AF-systeem de belangrijkste reden om een upgrade van het vorige model te overwegen. Het is jammer dan Canon de hoge 4K-videoresolutie voorbehoudt voor zijn topmodellen, terwijl die bij andere merken in zowat het hele gamma zit. En wie de handige AF-joystick op de 5D Mark IV gewend is, zal ook sakkeren. Maar afgezien daarvan is de EOS 6D Mark II een prima toestel.
Prijs: 2.129 euro (body); 2.539 euro met EF 24-105mm