Met de fullframe a7C gooit Sony het eens over een andere boeg. De camera bouwt voort op de technieken van de a7-reeks, maar monteert die in een veel compactere body. Hoe betaalt dat zich uit in de praktijk?
De fullframes uit Sony’s a7-serie weten telkens hoge ogen te gooien. De camera’s kenmerken zich met technologische hoogstandjes en hun solide en gebruiksvriendelijke behuizing.
Met de a7C pakt Sony het echter anders aan. Hoewel, met de technologie zit het ook in deze camera wel goed. De specificaties zijn op hetzelfde niveau als die van de zeer gewaardeerde Sony a7 III, op sommige gebieden zelfs beter. Het grootste verschil zit ‘m in de body, die is veel compacter dan de a7’s die we tot nu toe zagen. Uiterlijk lijkt de a7C dan ook meer op de APS-C-camera’s van Sony’s a6000-reeks.
Compacte behuizing
Met zijn compacte (en zeer degelijk gebouwde) body is de a7C duidelijk de kleinste fullframe in het assortiment van Sony. Met afmetingen van 124 x 71 x 59 mm is de camera weliswaar vergelijkbaar in breedte, maar ook zo’n anderhalve centimeter platter en 2,5 centimeter minder hoog dan de a7 III. Die maten maken de camera een stuk geschikter om mee op reis te nemen. Dat is precies wat Sony voor ogen had, en het introduceerde tegelijkertijd met de a7C een compacte lens, de FE 28-60mm F4-F5.6. De twee zijn voor een prijs van ongeveer 2400 euro samen in een kit verkrijgbaar, die wij voor deze test tot onze beschikking hadden.
Zijn compacte uiterlijk doet de fullframe dus eerder denken aan de APS-C-camera’s van Sony, hoewel de a7C weer net iets groter is dan de topper in die serie, de a6600. Toch is de Sony niet de kleinste fullframe die je kan kopen. De fp van Sigma heeft nóg kleinere afmetingen. Bovendien is die ruim 50 gram lichter dan de met 424 gram ook al niet zware a7C.
Bij het ontwerpen van de kleine body heeft Sony natuurlijk afwegingen moeten maken. Die komen vooral tot uiting in de handgrepen en de bediening. De grips aan zowel de voor- als achterkant zijn minder groot dan op de andere Sony-fullframes. Ben je met die camera’s bekend, dan is het verschil best opvallend. Maar is dit de eerste Sony-fullframe die je in handen hebt, dan merk je dat de handgrepen ruim voldoende houvast bieden om de camera stevig vast te houden.
Na de a7S III is de a7C de tweede Sony-systeemcamera met een scherm dat in elke stand te positioneren is. Omdat het volledig kantel- en draaibaar is, is de camera ook zeer geschikt om mee te vloggen en selfies te maken. Het 3-inch touchscreen met 921.600 beeldpunten kan je naar de zijkant uitklappen en daar 180 graden om zijn as draaien. Zo houdt je jezelf bij zelfportretten en vlogs goed in beeld.
Bediening Sony a7C
Het scherm gebruik je ook veel bij de bediening van de Sony a7C. Voor de compositie van het beeld werkt het praktisch, omdat het display een helder overzicht geeft. Omdat er voor het bepalen van het AF-punt geen joystick op de body aanwezig is – wat de andere a7’s wel hebben – moet je ook hiervoor het scherm gebruiken. Of, minder handig, de draaischijf aan de achterkant. In de meeste gevallen is de ontbrekende joystick geen gemis, het scherm reageert snel en accuraat. Bij kleinere objecten waarop je wilt scherpstellen, is het scherm wat minder handig. Meestal gaat het dan om ogen en mensen, maar daarbij bewijst het automatische systeem van Sony juist weer zijn kracht.
In tegenstelling tot de ultracompacte Sigma fp kan je met de a7C wel met een ingebouwde elektronische zoeker je beeld vormgeven. Sony heeft deze een plekje in de linkerbovenhoek gegeven. De EVF is een stuk kleiner en heeft een lagere resolutie dan die van andere fullÂframes van Sony, maar biedt een voldoende helder en duidelijk beeld.
Wat ik in de praktijk minder prettig vond, is dat je alle instellingen bij het fotograferen met je duim moet regelen. De a7C heeft namelijk geen instelwiel aan de voorkant. Wel kan je met de duim de twee wieltjes aan de achterzijde makkelijk bedienen; helemaal rechts de belichtingscompensatie en links ervan het schijfje voor het diafragma/sluitertijd. Vooral mensen die alles handmatig instellen zullen een extra wiel aan de voorkant missen. Verder is er bovenop nog plek voor een knop om te filmen, het programmakeuzewiel en een flitsschoen.
Veel kenners waren bij de introductie van de a7S III blij met de herstructurering die Sony in het menu van de camera had doorgevoerd. Die is bij de a7C helaas niet doorgetrokken. De a7-serie (en andere Sony-camera’s) staat niet echt bekend om zijn gebruiksvriendelijke menustructuur, en helaas moet je ook bij deze vlog-fullframe dus nog regelmatig zoeken om een optie te veranderen. Ook is het menu in filmmodus hetzelfde als in de fotomodus, zodat je telkens zowel video- als foto-instellingen krijgt voorgeschoteld. Vooral als je veel wisselt tussen stilstaand en bewegend beeld, moet je daardoor vaak parameters veranderen.
f/11, 1/80, 100, 50 mm f/9, 1/80, 100, 60 mm
Beeldkwaliteit op hoog niveau
Wat betreft interne componenten is de a7C zeer vergelijkbaar aan de a7 III. Ook deze compacte camera heeft een Exmor R-CMOS-sensor van 24,2 megapixels die vanachter verlicht is. De beeldsensor werkt samen met een Bionz X-processor en levert een knap dynamisch bereik van 15 stops. De beeldkwaliteit is dan ook van hetzelfde niveau als die grote fullframe, zowel bij de jpeg’s als de RAW-foto’s. We weten van onze test-a7 III dat die veel details kan vastleggen en ook bij hogere ISO-waardes opvallend weinig ruis laat zien: we zagen dezelfde prestaties terug bij het fotograferen met de a7C. Aangezien de camera een ISO-bereik heeft van 100 tot 51.200 (dat uitbreidbaar is tot ISO 50-204.800) levert hij ook in donkere lichtomstandigheden zeer capabele beelden. De jpeg’s tonen een goede verscherping en natuurlijke kleuren, hoewel die laatste wat minder warm overkomen dan bij andere fabrikanten.
Sony positioneert de a7C als fullframe voor vloggers, dus moeten ook videoliefhebbers tevreden kunnen zijn. De camera filmt op 4K-kwaliteit, waarbij je kan kiezen uit 24, 25 of 30 frames per seconde. Bij die laatste setting maakt het toestel een kleine crop van het beeld. Dankzij de 120 beelden per seconde die je in de full-HD-modus kan vastleggen, kan je ook gedetailleerde slowmotionbeelden maken. De S-Log en S-Gamut-profielen bieden voldoende ruimte om de films achteraf te bewerken. Hierbij is het wel jammer dat de camera niet in 10-bit maar in 8-bit filmt. Dat zou je nog meer ruimte in de nabewerking bieden.
f/5.6, 1/60, 100, 60 mm f/7.1, 1/60, 400, 60 mm
Autofocus, burst en stabilisatie
Er zijn wel degelijk verschillen in prestaties tussen de a7C en a7 III. De nieuwste camera ondersteunt in de autofocusstand de nieuwe ‘Real-time Tracking’, zodat deze bij het filmen en fotograferen onderwerpen nog beter kan volgen. Daarbij gebruikt de a7C een combinatie van 693 fasedetectie- en 425 contrastdetectiepunten, die samen 93% van het beeld afdekken. Het systeem herkent ook ogen, van mens én dier, en stelt daar indien gewenst automatisch op scherp.
In de praktijk werkt de autofocus tracking door op het scherm met een simpele tik een onderwerp aan te geven. Het AF-systeem blijft vervolgens scherp gefocust op het onderwerp, waar dit zich ook in het frame bevindt. Als je wilt kan je het te volgen onderwerp ook bepalen door de afdrukknop half in te drukken als dat zich op een focuspunt bevindt, of met de AF-on-knop aan de achterzijde. Het blijkt op deze compacte camera een zeer capabel systeem, waarmee je actie- en sportscènes zonder veel moeite vastlegt. Wel zul je eerst moeten testen welke instelling het best past, want Sony biedt meerdere manieren voor de tracking.
De geavanceerde AF-tracking werkt goed samen met de nieuw ontwikkelde sluiter, die instelbaar is tot 1/8000 seconde. Daarmee kan je tot tien beelden per seconde registreren, waarbij voor elk beeld de belichting wordt gemeten en automatisch gefocust. In deze burstmodus kan je maximaal 45 volledige RAW-foto’s, 115 gecomprimeerde RAW-beelden of 223 jpeg’s in hoge resolutie vastleggen.
De a7C heeft ook een kleiner 5-assig stabilisatiesysteem aan boord dan de a7 III. De oude fullframe compenseert volgens de gangbare normen met 5,5 stops, waar de nieuweling 5 stops aan compensatie biedt – een verschil dat je in de praktijk nauwelijks merkt. De IBIS draagt er in elk geval aan bij dat je in mindere lichtomstandigheden niet zo snel met onbedoelde bewegingsonscherpte te maken hebt.
f/5.6, 1/500, 6400, 60 mm (selectie frames uit één burstreeks)
Conclusie
Het lijkt misschien niet vooruitstrevend om bijna drie jaar oude techniek in een nieuwe jas te steken. Maar de technologie van de a7 III kan zich nog prima meten met die van concurrenten, en is in de a7C bovendien nog verder verfijnd. Zo zijn de autofocusmogelijkheden van deze camera werkelijk van topniveau.
De compacte body biedt logischerwijs minder ruimte voor knoppen en wieltjes dan zijn grote broers, hoewel je die waarschijnlijk alleen mist als je de camera handmatig instelt. Een groot deel van de door Sony beoogde doelgroep zal dat echter niet doen. Bovendien brengt het volledig draaibare scherm hen veel extra mogelijkheden.
Specificaties Sony a7C
Adviesprijs: 2100 euro (body)
Resolutie: 6000 x 4000 pixels
Sensor: Exmor R-CMOS, 35,6 x 23,8 mm
Gevoeligheid: ISO 100-25.600 (uitbreidbaar tot ISO 50-204.800)
Opnamestand: Auto/P/A/S/M/film/scene/3x programmeerbaar
Sluitertijd: Mechanisch 1/4000 tot 30s, elektronische 1/8000 tot 30s
Lichtmeting: Meervoudig, midden, spot (standaard/groot), gewogen
Scherpstelling: 693 fasedetectiepunten plus 425 contrastdetectie punten
Reeksopnames: maximaal 10 fps
Video: 4K 24p (volledige sensor), 4K 30p (1.2x crop)
Geheugen: SD/SDHC UHS-I/II/SDXC UHS-I/II
Afmetingen: 124 x 71 x 59 mm
Gewicht: 424/509 gram (zonder/met batterij)
Website: www.sony.be
Wil je beter leren fotograferen?
Neem dan een abonnement op Shoot Magazine (6x per jaar).
Shoot is hét fotografiemagazine voor en door enthousiaste fotografen. In Shoot vind je de beste tips en trucs, workshops en cursussen voor geslaagde foto’s, de knapste fotoplekjes in België, de helderste uitleg over fotografietechnieken, tests van nieuwe camera’s, lenzen en meer, plus foto’s van de beste Belgische fotografen.