De Lumix G9 is een nieuw topmodel in de Lumix-familie. Waar de andere topmodellen, de Lumix GH5 en GH5S, in de eerste plaats voor videomakers bedoeld zijn, lijkt de G9 ontworpen voor de veeleisende fotograaf. De G9 gebruikt dezelfde 20 megapixel beeldsensor als de GH5. Hij kreeg echter een nieuwe versie van de Venus beeldprocessor, […]
De Lumix G9 is een nieuw topmodel in de Lumix-familie. Waar de andere topmodellen, de Lumix GH5 en GH5S, in de eerste plaats voor videomakers bedoeld zijn, lijkt de G9 ontworpen voor de veeleisende fotograaf.
De G9 gebruikt dezelfde 20 megapixel beeldsensor als de GH5. Hij kreeg echter een nieuwe versie van de Venus beeldprocessor, die met name bij hogere gevoeligheiden voor meer detail en een betere kleurweergave moet zorgen.
Een tweede innovatie is een verbeterde versie van de ingebouwde Dual I.S II beeldstabilisatie. Dit systeem verplaatst de beeldsensor om bewegingen van de camera tijdens de opname te compenseren. Het werkt samen met eventuele optische beeldstabilisatie (O.I.S.) in Panasonic-objectieven, en levert dan een maximale winst van 6,5 stops – anders gezegd: als je normaal met een sluitertijd van 1/500 seconde zou werken, zou nu een sluitertijd van 1/5 seconde volstaan. Vergeet echter nooit dat beeldstabilisatie alleen beweging van de camera compenseert, niet de beweging van je onderwerp.
De nieuwe beeldprocessor zorgt ook voor een snelheidsinjectie. Hoe snel de camera effectief is, hangt af van de gekozen burst mode instelling en van de autofocusmodus. Ik raad je aan om dit stuk van de handleiding goed te bestuderen om te weten wat je van de G9 echt mag verwachten. Met continu-autofocus (AF-C) haalt de G9 een snelheid van 20 opname per seconde bij volledige resolutie; dat tempo houdt hij ongeveer 2,5 seconden vol. Met enkelvoudige autofocus (AF-S) of manuele scherpstelling wordt de topsnelheid maar liefst 60 beelden per seconde, maar dan stopt de muziek al na één seconde. Bij deze supersnelle continu-opnames gebruikt de camera een elektronische sluiter en krijg je geen live view in de zoeker. Dat is wel het geval waneer je fotografeert met een klassieke mechanische sluiter aan een gezapiger tempo van 12, 9, 7 of 2 opnames per seconde. Om al die gegevens snel weg te schrijven, werd de G9 uitgerust met twee slots voor SD geheugenkaarten die allebei voldoen aan de snelle UHS-II standaard.
Bouw en bediening
Het design van de G9 leunt aan bij dat van de GH5. De body is vervaardigd uit een magnesiumlegering en is spatwaterdicht. Bovenaan staat een groot lcd-scherm waarop je de instellingen kan aflezen; aan de achterkant zit een uitklapbaar en roteerbaar lcd-scherm waarmee je je onderwerp in beeld neemt en het menu instelt. De G9 kreeg ook een grote elektronische zoeker; door op de preview-knop naast de lens te duwen kun je het centrale deel van het zoekerbeeld vergroten, en zo makkelijk de scherpstelling controleren. Nieuw is een Nachtmodus waarbij het zoeker- en schermbeeld veranderen in een monochroom rode weergave – zo verstoor je in donkere omstandigheden je nachtzicht niet.
Rechtsboven vinden we twee instelwielen voor sluitertijd en diafragma, knopjes om witbalans, gevoeligheid en belichtingscompensatie in te stellen, en een Record-knop om een video-opname te starten. Aan de achterzijde een welgekomen extra: net als de GH5 kreeg de G9 een joystickje om het focuspunt te verplaatsen. Vermelden we nog drie programmeerbare functietoetsen en een nieuwe functiehendel aan de voorzijde. Daarmee kan je pijlsnel een zelf gekozen functie activeren, bijvoorbeeld de autofocus op gezichtsherkenning zetten of de beeldkwaliteit wisselen tussen jpeg en raw.
Linksboven staat een knop om de opnamestand te kiezen: volautomatisch, programmastand, diafragma- en sluitertijdvoorkeuze, manuele modus, videomodus, drie gebruikersinstellingen, en digitale filters. Onder deze knop zit een draaischijf om de transportmodus in te stellen: enkelvoudige opname, continu I en II (hieraan kan je via het menu zelf een beeldsnelheid toewijzen, zeg maar 12 fps voor I en 20 fps voor II), zelfontspanner, 6K Photo en Post Focus.
Video naar foto
6K Photo (geïntrodueerd op de GH5) is de verdere evolutie van Panasonics 4K Photo technologie, waarbij de camera een video vastlegt waaruit je nadien één frame kiest en opslaat als jpeg-bestand. Het verschil is dat 6K die stills in een hogere resolutie bewaart dan bij 4K video: 18 tegenover 8 megapixel. Kanttekening: omdat de G9 in fotomodus reeds 20 beelden per seconde haalt, lijkt de meerwaarde van 6K Photo eerder beperkt. Het verschil tussen beide is dat je met 6K kan blijven filmen (althans tot je geheugenkaart vol is) terwijl de camera in burst-modus van 20 volwaardige foto’s per seconde zoals gezegd sneller op zijn adem trapt.
De 6K Post Focus modus is sowieso nuttiger. Hierbij filmt de G9 een voorwerp of scène, en verlegt daarbij het scherpstelpunt van voor naar achter. Nadien kan je uit de video een frame met de gewenste scherpstelling selecteren en opslaan als foto van 18 of 8 megapixel. Maar je kan de opgenomen frames ook automatisch laten samenvoegen tot één foto met zeer grote scherptediepte (Focus Stacking). Focus Stacking kon al op de G80, maar daar was de resolutie beperkt tot 4K, dus 8 megapixel.
Zoals reeds vermeld zijn fervente videomakers beter bediend met de GH5, maar dat wil niet zeggen dat de G9 geen capabele videocamera zou zijn. Met een resolutie van 4K bij een framerate van 50 frames per seconde (goed voor een gegevensstroom van 150 megabits per seconde) levert hij video in topkwaliteit.
Hoge resolutie
Net als Olympus, Pentax en Sony biedt nu ook Panasonic een hoge-resolutie opnamemodus waarbij het systeem voor beeldstabilisatie gebruikt wordt om meerdere opnames te combineren. Bij de G9 heb je de keuze uit een hoge (40 megapixel) en superhoge (80 megapixel) resolutie. De G9 maakt dan acht opnames na elkaar en verschuift de sensor tussen elke opname met één pixel. Die opnames worden in de camera samengevoegd tot een jpeg- of raw-bestand; anders dan bij de Sony α7R III (zie hier voor onze test) moet je dit dus niet zelf doen in nabewerking. Het gebruik van een stevig statief is onontbeerlijk en – hoeft het gezegd – ook je onderwerp mag niet bewegen. Voor landschapsfotografie moet je op een windstille dag hopen.
Autofocus
De G9 gebruikt 225 punten op de sensor om de scherpstelling te bepalen. Je hebt de keuze om een enkel autofocuspunt te gebruiken (de afmetingen daarvan zijn aanpasbaar), alle punten samen, een zone, of gezichtsherkenning. Er is ook een Tracking-modus waarbij de camera de scherpstelling bewaart op bewegende onderwerpen. In mijn tests werkte de autofocus betrouwbaar. Vooral de gezichtsherkenning lijkt nog verbeterd. De autofocus-tracking werkt niet feilloos; in een reeks opnames zit al eens een onscherpe, alsof de camera even vergat om het scherpstelpunt mee te laten bewegen met het onderwerp.
Vervelender is dat bij snelle reeksopnames het beeld in de elektronische zoeker niet altijd overeenstemt met wat de camera vastlegt. Door de zoeker kijkend had ik geregeld de indruk dat de camera gedurende een of twee frames niet scherpstelde op het onderwerp dat ik volgde, om in een volgend frame de scherpstelling terug te vinden. Maar bij het bekijken van de beelden bleken ze wel allemaal in focus.
Prestaties
De 20 megapixel beeldsensor in de G9 legt scherpe beelden vast, en kan qua detailweergave de vergelijking met 24-megapixelsensors doorstaan. De jpeg-opnames recht uit de camera hoeven geen nabewerking; de kleurweergave is goed, en de automatische witbalans werkt prima onder verschillende lichtbronnen. Bij tungsten-licht (gloeilampen) wordt de warme kleur bewaard; wil je een neutralere witbalans, dan is er een ‘AWBC’ (Auto White Balance Cool) optie.
Het gevoeligheidsbereik gaat van ISO 200 tot ISO 25.600, maar dat is optimistisch gerekend. Tot aan ISO 1600 is er weinig ruis te zien, en blijft de scherpte behouden, ISO 3200 en 4000 zijn nog goed bruikbaar. Bij hogere gevoeligheden wordt de ruisonderdrukking agressiever en verminderen de scherpte en kleurverzadiging; hoger dan ISO 12.800 zou ik alleen in noodgevallen gaan. Het kleine sensorformaat van Micro Four Thirds heeft voordelen (zoals de mogelijkheid om lichte en compacte telelenzen te maken), maar bij weinig licht botst hij sneller op zijn beperkingen.
Conclusie
Met de G9 heeft nu ook Panasonic een razendsnelle sysyteemcamera in zijn gamma – en bovendien met een aantrekkelijke prijs, onder die van zijn naaste rivaal, de Olympus E-M1 Mark II. Hij levert een prima beeldkwaliteit en heeft een degelijk autofocussysteem. De elektronische zoeker heeft moeite om het tempo bij te benen, waardoor je tijdens het fotograferen van snelle actie soms moeilijk kan beoordelen of de autofocus wel werkt. De hoge-resolutiemodus is zeer eenvoudig te gebruiken en levert beelden van maar liefst 80 megapixel.
Prijs: 1.999 euro
Wil je beter leren fotograferen?
Neem dan een abonnement op Shoot Magazine (6x per jaar).
Shoot is hét fotografiemagazine voor en door enthousiaste fotografen. In Shoot vind je de beste tips en trucs, workshops en cursussen voor geslaagde foto’s, de knapste fotoplekjes in België, de helderste uitleg over fotografietechnieken, tests van nieuwe camera’s, lenzen en meer, plus foto’s van de beste Belgische fotografen.