Test: Canon EOS M100

De Canon EOS M100 systeemcamera past in een jaszak en is bijzonder eenvoudig in gebruik. Levert hij dezelfde kwaliteit als zijn grote broers? 
De EOS M100 neemt de plaats van de M10 in als ‘instapmodel’ bij de spiegelloze systeemcamera’s van Canon. De M100 kreeg een beeldsensor in aps-c formaat met een resolutie van 24 megapixel, en Canons Digic beeldprocessor. Die maakt hogere gevoeligheden mogelijk dan op zijn voorganger; het gevoeligheidsbereik gaat nu tot ISO 25.600. De nieuwkomer schiet 6 beelden per seconde – 1,5 meer dan de EOS M10. De sensor is uitgerust met Canons Dual Pixel CMOS autofocussysteem, waarbij elke pixel opgesplitst is in twee delen die mee helpen om de scherpstelling te bepalen. Je kan er alle Canon M-lenzen en (met een apart aan te schaffen adapter) ook Canon EF-objectieven op gebruiken.

Bouw en bediening

De EOS M100 is amper groter dan een compactcamera (afmetingen 10,8 x 6,7 x 3,5 cm) en weegt mèt batterij en geheugenkaart amper 300 gram. De voorzijde en de duimsteun op de achterzijde zijn afgewerkt met geribbeld materiaal, waardoor de camera ondanks de kleine afmetingen goed in de hand ligt.
Het vestzakformaat betekent wel dat er geen elektronische zoeker is, en evenmin een flitsschoen waarin je een apart aan te schaffen zoeker kan plaatsen, zoalls bij de EOS M3 en M6. Om je onderwerp in beeld te nemen gebruik je steeds het uitklapbare scherm van 3 inch diagonaal. Klap je dat scherm 180 graden omhoog, dan schakelt de camera automatisch over naar de selfie-modus, zodat je jezelf kan fotograferen of filmen.

 
De camera bevat het absolute minimum aan fysieke bedieningselementen. Aan de bovenzijde staat een aan/uitknop met daarrond een schakelaar om te switchen tussen volautomatische modus, fotomodus en videomodus. Eveneens bovenaan vinden we de ontspanknop en Record-knop. De achterkant wordt gedomineerd door het aanraakgevoelige scherm: daarmee kies je het scherpstelpunt en stel je het cameramenu in. Je kan het scherm ook als ontspanknop gebruiken, zo je wil; tik op het gewenste onderwerp, en meteen stelt de M100 scherp en maakt de opname. Op de achterkant vinden we nog een menuknop, een weergaveknop, een vierwegstoets en een knop om een draadloze verbinding te starten. Zodra er verbinding is, kan je jouw foto’s met de Canon Camera Connect app voor iOS en Android naar je smartphone kopiëren en de camera vanop afstand bedienen.
De M100 mag dan al een instapmodel zijn, je kan hem wel bedienen zoals je wil – volautomatisch, met sluitertijd- en diafragmakeuze of manueel. Dat laatste is, net omdat er zo weinig fysieke bedieningselementen zijn, niet steeds evident. Voor manuele bediening grijp je beter naar een van de duurdere modellen in de EOS M-reeks. Wel helemaal op maat van een instapmodel zijn de scène-voorinstellingen voor ondermeer portret, landschap en sport, en creatieve filters zoals een ‘Smooth Skin’ modus om huid te egaliseren.

Prestaties

De 24 megapixelsensor in de M100 levert scherpe, correct belichte opnames met realistische kleuren. Tot aan ISO 1.600 blijft de scherpte uitstekend; bij hogere gevoeligheden gaat de ingebouwde ruisonderdrukking ten koste van fijne details. Hoger dan ISO 6.400 worden ook de kleuren valer. De videoresolutie is beperkt tot Full HD (1080p aan 50 frames per seconde) maar levert daarbij wel prima kwaliteit. De autofocus werkt zoals we van Canons Dual Pixel CMOS gewend zijn: snel en accuraat, ook bij het volgen van bewegende onderwerpen.

 
De EOS M100 levert de puike beeldkwaliteit die we van een Canon-camera met aps-c sensor verwachten, in een verpakking die niet groter is dan een compactcamera. De bediening via het aanraakscherm werkt vlot voor snapshot-stijl fotografie, maar wie meer controle over de instellingen wil, kijkt beter naar een EOS M met meer fysieke bedieningselementen.
Prijs; 599 euro (met EF-M 15- 45mm)